Bij preventief fouilleren man met 9 pistolen aangehouden.

Op 22 december 2003 houd de politie een preventieve fouilleeractie op de Heemraadssingel. Daarbij worden ook auto’s aangehouden om de inzittenden te controleren. Wanneer de passagiers van een taxi worden gefouilleerd doet een politieman de vangst van zijn leven: één van hen blijkt negen pistolen met tape op zijn lichaam te hebben bevestigd en 7 patroonhouders in zijn kousen te dragen.

Het blijkt de is 19 jarige Joegoslavische student Petar M. te zijn. Ook zijn medepassagier wordt aangehouden. Het de 27-jarige Rotterdammer Slobodan P. eveneens van Joegoslavische afkomst.

Op 18 maart 2004 vindt de rechtszitting plaats. De twee verdachten hadden elkaar voor ze in Rotterdam samen in de taxi stapten nooit eerder gezien.

Slobodan stelt dat een oude schoolvriend de ontmoeting heeft geregeld. Deze schoolvriend zei aanvankelijk dat hij een auto wilde kopen. Later bleek hij een vuurwapen te willen ruilen tegen drugs. Slobodan hield bij de rechtbank vol, dat hij dacht dat de koerier slechts één vuurwapen bij zich had en geld om drugs te kopen. “Ik ben echt geen wapenhandelaar". Slobodan zou de Joegoslaaf voor 150 tot 200 euro naar een paar coffeeshops brengen waar drugs kon worden gekocht en het wapen kon worden geruild. “De hasj in Rotterdam is veel beter dan in Joegoslavië”.

Omdat hij naar eigen zeggen geen weet had van wat Petar echt onder zijn kleren verborg, schrok hij niet toen de taxi vlak bij zijn huis op de Heemraadssingel in een fuik van agenten reed. We hadden altijd kunnen stoppen en weglopen. maar ik dacht dat er niets aan de hand was. Als je met de trein komt. neem je toch niet zo veel pistolen mee'

De Rotterdammer kwam bedrogen uit. Zijn gast voor enkele dagen had een vrachtje met een mooie straatwaarde van 6300 tot 7200 euro op zijn lichaam geplakt, schatte Petar. Hij deed dat op basis van gesprekken in de gevangenis waarbij hem werd verteld dat een vuurwapen tussen de 600 en 800 euro oplevert. In Joegoslavië kosten pistolen veel minder. Een lucratieve handel dus, maar beiden houden vol dat het voor hen de eerste keer was.

Petar zegt niets te weten van het aankopen van drugs. Aan hem was alleen gevraagd om de negen pistolen naar Rotterdam te brengen. Zijn durf viel op bij een vechtpartij in zijn dorp, waarbij hij tussen de vechtende partijen was gesprongen. Tegen de beloofde verdiensten van vierduizend euro kon de student, na lang dubben, geen 'nee' zeggen. Zijn ouders en zijn oudste zus zijn allebei ziek Zijn vader ontvangt enkel een pensioen van veertig euro per maand "Ik wilde het geld niet voor mijzelf, om te gokken of kleren van te kopen, maar deed het puur voor mijn ouders'

De negen pistolen plakte Petar aan zijn lijf. Zeven patroonhouders die hij los kreeg stopte de Joegoslaaf in zijn kousen. “Ik weet weinig van vuurwapens af en was bang dat er eentje af zou gaan”. De hele reis was hij bang "Ik heb zelfs overwogen om de wapens weg te gooien, maar werd nergens gecontroleerd'

Op Rotterdam Centraal wachtte hij tot Slobodan hem aansprak.”Hij vroeg niet naar de wapens, alleen wilde hij weten hoe de reis was gegaan en bood hij aan mijn tas te dragen. Dat hoefde niet, zei ik. want ik heb het om mijn lichaam zitten”.

Mr W.A.E.M. Amesz twijfelde of zijn cliënt Petar nu echt gepakt werd omdat hij op verkeerde moment op de verkeerde plaats was. “Het is mij allemaal net iets te toevallig”.

De officier van justitie mr E. Pols beloofde met de hand op zijn hart dat er geen grondig speurwerk aan de bijzondere vangst vooraf ging. Het was echt puur geluk voor de politie en pure pech voor de twee verdachten. Als het aan hem ligt krijgen Petar M. en Slobodan P. respectievelijk twee jaar en vijftien maanden gevangenis. Een forse straf, want: “Met wapens worden mensen doodgeschoten”. De rechtbank veroordeelt beide mannen op 1 april 2004 tot 20 maanden gevangenis waarvan vijf maanden voorwaardelijk.