BEJAARDENHUISVESTING EEN SPECTACULAR ONDERDEEL VAN TWINTIG JAAR MAATSCHAPPELIJK WERK

Humanitas doet méér

„Want in onze Maatschappij zullen steeds meer mensen in nood verkeren"

(Van een onzer verslaggevers)

Twintig jaar bestaat Humanitas, Rotterdam. Dat feit wordt niet met een jubileumfeest gevierd. Het lijkt te worden gevierd met het voornemen om deze vereniging voor Maatschappelijk Werk in onze stad nieuwe impulsen te geven, die haar verrassende ontwikkeling in de laatste jaren zullen evenaren, zoal niet zullen overtreffen.

Humanitas heeft vooral algemene bekendheid gekregen door wat deze vereniging op het gebied van de bejaardenhuisvesting heeft tot stand gebracht. Het Jan Meertenshuis in Lombardijen was het eerste grote object, waarmede aan vaak vereenzaamde bejaarde mensen een onderdak in gemeenschap werd geboden.

Het Johan Brautigamhuis in Schiebroek wordt het tweede tehuis en een derde tehuis meldt zich reeds aan. Vele honderden bejaarde mensen zullen in die tehuizen de welverzorgde oude "dag kunnen doorbrengen zonder geplaagd te worden door het gevoel van verlatenheid, van uitputting en moedeloosheid, omdat men in de eigen woning, die tot dan toe werd bewoond, de zaken niet meer aan kon.

Humanitas heeft zovele honderden aanvragen voor zijn tehuizen gekregen, dat helaas een scherpe selectie moest worden toegepast. Het betekende, dat honderden gehuwde bejaarden moesten wachten voor het Jan Meertenshuis waren het er maar liefst 1.700...

MOEIZAAM GEGROEID

Het is allemaal langzaam, ja, vaak moeizaam gegroeid. Toen al in de oorlogsjaren een oud-Rotterdammer, de later bekend geworden minister van Volkshuisvesting en (toen nog) Wederopbouw, mr. dr. J. in 't Veld zijn stem had laten weerklinken, opdat in buitenkerkelijk Nederland „de hulp aan de naaste" zou worden georganiseerd, toen kwam dat in en door Humanitas maar langzaam van de grond.

Het kostte veel tijd en veel moeite om in Rotterdam de eerste tweeduizend leden te bereiken. Maatschappelijk werk is niet een zaak, waarmede men aan de weg timmert. Het spreekt niet tot de verbeelding van de grote massa, want het voltrekt zich in het algemeen in de persoonlijke verhouding tussen de maatschappelijk werker en de mens, het gezin, dat hulp inroept of hulp nodig heeft.

Indruk pas maakte het bejaardensociëteitswerk. In die sociëteiten, met de jaren in aantal toenemend, kwamen eerst vele tientallen, later vele honderden, in de jongste tijd vele duizenden bejaarden mensen elke week enige uren doorbrengen om daar kennissen en vrienden te maken, om daar een stuk vereenzaming op te heffen, om zich daar weer opgenomen te weten in de grotere kring van de buitenwereld.

Waardering voor alléén de bejaardenhuisvesting van het Humanitaswerk is daarom te beperkt. Het werk omvat zelfs nog meer.

ALLE GEBIEDEN

Het vaste personeel, thans in dienst van Humanitas, omvat reeds circa 250 personen. Daaronder zijn begrepen de mensen, die in de tehuizen hun dagelijkse werk verrichten. Maar ook de sociale werkers(sters), de gezinshulpen, de gezinsverzorgsters, de bejaardenhelpsters in de sociëteiten en voor de hulp in de bejaardengezinnen, de jeugdleiders.

Deze Humanitassianen vinden hun dagelijkse werk op schier, alle gebieden van het maatschappelijke werk. Zij treden op voor de gezinnen, die door stadssaneringen gedwongen zijn een ander woonadres te aanvaarden.

Zij helpen bij het onder dak brengen van mensen en gezinnen, die door welke omstandigheden dan ook 'op straat zijn komen te staan.

Zij hebben gerepatrieerden de helpende hand gereikt, toen die grote stroom van thuisvaarders uit Indonesië binnenkwam. Zij komen bij de gevangenen en gedetineerden als reclasseerders en spreken deze mensen moed in, helpen hen om in de maatschappij weer op beide benen te kunnen staan. Zij gaan naar de gezinnen, waar moeilijkheden met kinderen zijn, zij helpen de jonge mensen die uit andere streken van het land in deze grote stad werk hebben kunnen vinden.

Dat alles is slechts een dorre opsomming van het vele en veelzijdige werk, dat Humanitas doet.

Het zou de twintigjarige onmogelijk zijn geweest deze taken te ondernemen als er niet de gemeentelijke en rijksoverheid waren geweest die, door een ruim" subsidiebeleid, het financiële fundament voor dit werk had gelegd.

VRIJWILLIGERS

Humanitas Rotterdam heeft zich tot een flinke organisatie kunnen ontwikkelen. De vereniging telt nu 6000 leden. Vele honderden „vrijwilligers" staan de beroepskrachten bij.

In het centrale bureau aan de Heemraadssingel 170 zit de directeur van Humanitas, de heer LCJ. Dijkers met zijn staf van medewerkers. Het is niet in de laatste plaats, aan deze huidige, directeur te danken, dat Humanitas Rotterdam1 zulk een breed arbeidsveld heeft kunnen vinden.

Maar Humanitas zou niet geworden zijn wat het is, indien het niet had kunnen rekenen op de steun en toewijding van zovelen, die de oproep van mr. dr. J. in 't Veld in 1945 goed hebben verstaan.

In onze maatschappij zullen steeds mensen „in nood" verkeren. Dan denk ik beslist niet alleen aan materiële nood. Deze mensen bij te staan, ziedaar wat nu en in de toekomst de opdracht van Humanitas.

Dit is het credo — de overtuiging — van de huidige Humanitasdirecteur en van zijn vele medewerkers.

Het Vrije Volk 4-5-1966

Humanitas helpt gezinnen met hoge schulden

'Je moet geen witlof kopen als de sla goedkoper is'

Van onze verslaggeefster JOKE VAN DER LEE

ROTTERDAM: — Het komt tegenwoordig steeds meer voor dat mensen door werkloosheid of arbeidsongeschiktheid met een kleiner inkomen moeten rondkomen. Dit kan veel problemen met zich meebrengen. Er wordt vaak op dezelfde voet ver:der geleefd, terwijl dit in feite niet meer kan.

Mensen die daardoor in de problemen raken, kunnen hulp krijgen van de Nederlandse Vereniging voor Maatschappelijke Dienstverlening en Samenlevingsopbouw Humanitas. Sinds januari 1982 werkt maatschappelijk werker, de 54-jarige P. J. Scharmga, daar aan de verdeling van het inkomen van in moeilijkheden geraakte gezinnen. Scharmga doet dit samen met zijn collega, mevrouw E. van Amerongen.

Uitgaande van het inkomen bekijken zij; na aftrek van alle vaste lasten zoals huur, GEB en verzekeringen, wat er per week aan voeding en kleding kan worden uitgegeven, de zogeheten budgettering.

Ook wordt de mensen intussen bewustwording bijgebracht. Er wordt advies gegeven over waar men het goedkoopst kan kopen, en er wordt hun bijvoorbeeld ook verteld geen dure witlof te kopen als de sla goedkoop is. De mensen worden door Humanitas begeleid totdat zij zélf in staat zijn met hun inkomen rond te komen.

Behalve met budgetering helpt Humanitas ook bij schuldsanering. Gezinnen of personen die meerdere schulden hebben bij diverse banken of postorderbedrijven weten vaak niet meer hoe de zaken op een rijtje gezet moeten worden. Men probeert het ene gat met het andere te stoppen en raakt zodoende steeds verder in de ellende.

Het is in dit verband een groot nadeel dat bijvoorbeeld de postorderbedrijven noch onderling noch met de kredietregistratie in Tiel contact hebben. mensen die zichzelf niet in de hand hebben kunnen daarmee maar raak kopen en vaak ook: raak lenen bij verschillende banken, of girobetaalkaarten gebruiken, terwijl ze in het rood staan. Het gevolg is dat de schulden zó hoog oplopen, dat er niet of nauwelijks behoorlijk afbetaald kan worden.

Humanitas wordt meestal ingeseind door de sociale dienst, en gaat dan de zaken op een rijtje zetten. Peter Scharmga neemt contact op met de gemeentelijke kredietbank en de schuldeisers, om tot een voor 'n ieder redelijke oplossing te komen.

Soms brengt dit grote problemen met zich mee. Sommige schuldeisers wensen namelijk niet tot op een oplossing op lange termijn te komen en wat het moeilijker maakt: er is geen geld beschikbaar om deze schuldeiser direct tevreden te stellen. Het. stokpaardje van Peter Scharmga is dan ook heel begrijpelijk: een waarborg-fonds.

In Friesland wordt al met een soortgelijk fonds gewerkt. "Het is een droom die bijna niet te verwezenlijken is," zegt Peter Scharmga. "Momenteel zijn we héél voorzichtig bezig onze voelhorens uit te steken om ons plan van de grond te krijgen. Uiteraard kunnen wij geen waarborgfonds opstarten zonder hulp van de diverse gemeentelijk instanties." .... '

Wettelijk mag Humanitas geen bankhandelingen verrichten. Het meest ideale zou daarom zijn als de gemeentelijke kredietbank alle schulden zou betalen (en zodoende in feite de verantwoording op zich neemt). Humanitas heeft dan een morele verantwoording tegenover de geldgever, en blijft de schulddragers begeleiden en blijft hun administratie voeren gedurende de hele periode van aflossing.

Het waarborgfonds in Friesland beschikt over zeven en een halve ton. "Wij zouden al dik tevreden zijn met de helft, maar op korte termijn zie ik echter geen oplossing," verzucht Scharmga.

Elke woensdagmiddag van 13.00 tot 16.00 houden zowel de heer Scharmga als mevrouw Van Amerongen speciaal spreekuur in het kantoor van Humanitas aan de Heemraadssingel 184. Men kan echter ook bellen om een afspraak te maken, te 1764811.

Het Vrije Volk, 1-12-1982

Humanitas-markt: weinig publiek

ROTTERDAM — De belangstelling voor de Humanitas-rommelmarkt en de prestatieloop rond de Heemraadssingel was zaterdag niet bijster groot. Het warme weer nodigde slechts enkele sportievelingen uit om met de brandende zon op het hoofd de rondjes rond het singelwater te lopen. Het leek erop dat de Rotterdammers het strand verkozen boven een tochtje langs een tiental kraampjes dat de rommel- I markt vormde. Ook het beroemde „enige echte zenuwen apparaat van de Sterrenshow van Willem Ruys" had geen rijen wachtenden.

Wellicht was het „ouderwets straatfeest" dat vrijdagavond plaats vond op de hoek van de Schietbaanstraat en de Heemraadssingel voldoende geweest om het veertig jarig bestaan van Humanitas te vieren. Playbackers en dixieland-bandjes hadden er hun best gedaan om de tijd waarin Humanitas werd opgericht even te laten herleven. . .

Al vele jaren voor het oprichtingsjaar '45 vond de voorloper van de PvdA, de SDAP, dat ook de socialisten aandacht moesten gaan schenken aan de individuele noden. „De individuele maatschappelijke hulpverlening op grond van de charitas-gedachte was tot die tijd het terrein geweest van kerkelijke organisaties", vertelt Piet Kroet, de voorzitter van Humanitas-Rotterdam op een terrasje naast de rommelmarkt.

Tijdens de Duitse bezetting waren er wat illegale bijeenkomsten van Humanitas-voorlopers. Zij vormden een commissie die zich uitsprak voor individuele hulpverlening van socialisten aan de medemens, maar die mocht niet komen uit de SDAP of uit de vakbeweging.

Na de bevrijding gaf Jan van Meggelen de grote aanzet tot de oprichting van Humanitas in Rotterdam. Samen met het Rode Kruis verdeelden Humanitas-vrijwilligers hulpgoederen uit Amerika onder de ontredderde Nederlandse bevolking. „In het Brabantse Dorp, waar nu het Zuidplein is, kwam onze eerste gezinshulp te werken",, zegt Kroet. „Al snel werden we van een stichting een vereniging en kregen we een eigen kantoor aan de Oranjeboomstraat nummer een..'.

De groei zette in. Humanitas ging met professionele hulpverleners werken. Het werk breidde zich uit over verschillende Rotterdamse wijken.

„We zijn in sneltreinvaart gegroeid", glundert Piet Kroets. „Humanitas is een begrip geworden.

Sinds enige tijd krijgt de vereniging haar subsidie niet meer rechtstreeks van het rijk, maar via de gemeente Rotterdam. Om geld te kunnen bezuinigen wil de gemeente dat gezinszorg-organisaties gaan samenwerken. „Waarschijnlijk gaan wij met het Groene Kruis verder", onthult de voorzitter.

Het Vrije Volk, 3-6-1985