Hof van Eden bij de Korners thuis

(Van een onzer verslaggevers)

Gegoede zakenlui die wel eens op exclusieve wijze geprikkeld willen worden kunnen terecht bij de heer en mevrouw Korner. In een pand aan de Heemraadssingel in Rotterdam drijven zij de seksclub Garden of Eden, die volgens een folder „in een sfeervolle omgeving alles op erotisch gebied brengt." Mevrouw Wilhelmina Korner (Wil, 30) en haar man Bernardus (Ben, 34) verduidelijken:

'We beginnen elke donderdagen vrijdagavond zo tegen een uur of negen. Dan geven we de klanten eerst een bakje koffie en na een tijdje draaien we wat kleurenfilms. Daarna wordt er sekslingerie geshowd door twee meisjes. Wordt er wat van verkocht of verloot, dan wordt dat gelijk bij de dames uitgetrokken. Nou, dan volgt nog een striptease en een liveshow. Meestal gaan de gasten daarna wat dansen met de meisjes. Het feest gaat hier soms wel door tot een uur of zes.

Echtpaar Korner: „Wij zijn gewoon.'

De heer B. krijgt een hoed op. „Dat geeft hem het idee van: ik krijg hier aandacht Foto: NIELS VAN DER HOEVEN

Lusthof

De ruime huiskamer (15 x 4) meter is op veel bezoek berekend. Langs de kant staan kunstleren banken, bijpassende fauteuils en gebloemde stoeltjes. De grond ligt bezaaid met Normandische koeiehuiden. Aan de wand een paar schilderijen met schaars of in het geheel niet geklede meisjes. De lusthof wordt in tweeën gedeeld door een glazen kast met tropische planten en een doorkijkkast met dikke boeken, glazen en een opgezette veelvraat met een fazant in zijn bek. In de achterkamer is een kleine bar en een groenbetegelde schouw met open haard. Om binnen te mogen betalen de clubleden 75 gulden per jaar. Voor een filmbezoek leggen ze dertig piek neer. Willen ze dan nog niet weg, dan kan de rekening aardig oplopen. Het zijn dan ook geen armoedzaaiers, die klanten van het echtpaar Korner.

Dertien rechercheurs hebben maandag een inval gedaan in drie besloten sekstheaters in Amsterdam. Het sekswezen bloeit echter niet alleen in Amsterdam. Ook ln Rotterdam weet men er weg mee. En daar gaat het niet alleen om filmpjes kijken.'

Geen negers

'De grootste zakenlui krijg je hier, meestal zo tussen de 35 en 65 jaar. En ook veel buitenlanders uit Hilton. Maar geen negers of Surinamers of zo. Als iemand er ruzie- of herrieschopperig uitziet komt hij er niet in,' zegt de hoogblonde, luchtig gekleede mevrouw Korner kloek. Ik heb tot nu toe drie v Surinamers moeten weigeren. Ik zeg dan gewoon dat het vol is, want anders komen ze met zes, zeven negers tegelijk binnen.' De heer Korner (overdag stratenmaker) laat plotseling de gordijnen van de achterkamer automatisch openschuiven. Een groot roze bed wordt zichtbaar. Hij legt uit: 'Dat bed wordt 's avonds naar de voorkamer gehaald voor de liveshows.' Zij: 'Gisteravond hadden we er zelfs twee bedden staan. Eerst hebben twee vrouwen wat lesbisch gedaan en later kwamen daar nog twee mannen bij. Dat was weer eens wat anders. En hij weer: 'Ja hoor, je ziet hier alles van heel dichtbij. Je hebt overal een goed uitzicht.'

Mevrouw Korner: 'Op zon avond zijn er een stuk of zes, zeven meisjes voor intiem contact. Dat zijn bijna allemaal getrouwde vrouwen die wat willen bijverdienen. Het is een vaste prijs die de meisjes vragen. Er wordt hier niet gepingeld. Het gaat voor honderd gulden, inclusief de kamer. Haar man voegt er nog aan toe: 'Alles kan hier in huis. Ze hoeven de deur niet uit. Het kan hier allemaal beneden.'

We dalen een trap af en komen in een nauwe gang met donkerhouten wanden. Hier komen vijf deuren op uit: één van de zwartbetegelde badkamer, drie van de keurige kamertjes "voor intiem contact" (huurprijs 25 gulden voor een kamer met eenpersoonsbed. Mevrouw Korner: "Ach het is toch maar voor eventjes hè" en één van de kinderkamer.

Het echtpaar Korner heeft twee kinderen, een zoon van zes (Nico) en een dochter van vier (Claudia). "Die weten niks van de seksclub," zegt moeder Korner.

"'s Avonds hoor ik ze zachtjes ademhalen door de intercom. Af en toe gaan we stiekem luisteren zonder dat de klanten het merken. Die weten niet eens dat we kinderen hebben. En we houden ze toch echt niet buiten de deur, want je moet je kinderen niet te kort doen, ondanks de seks.

We lopen weer naar boven. Mevrouw Korner vertelt dat de luxueuze inrichting een bom duiten gekost heeft. Om dat geld er een beetje uit te halen gaat de Garden of Eden sinds kort ook op andere dagen van de week open. Als er geen shows zijn kunnen de leden zich amuseren bij de kleurentelevisie tegen een, contributie van 25 gulden per jaar en 10 gulden per avond. De drank is gratis en af en toe wordt er een pornofilmpje gedraaid.

Hostesses

Ook kan een zakenman zijn relaties tracteren op een besloten avond met alles der op en der af.

"Wij hebben voor u, geachte directie, de mogelijkheid om uw relaties op gepaste wijze een prettige avond te brengen," staat in de folder van de Korner's. "In deze club is een volledig tot uw dienst staande hostesses-service opgenomen." Mevrouw Korner is enthousiast over die besloten avonden: "Laatst hadden we hier elf zakenrelaties, allemaal kennissen van elkaar. Alleen de meisjes waren vreemd. Die avond was nog gezelliger dan anders, hè Haar man knikt: „Ze maggen ons hier , allemaal. We ; zijn gewoon. Dikwijls moeten, ze vragen wie hier de baas is." En zij weer: „Er moet wel orde gehouden worden, maar je merkt er niks van. Er komt hier ook wel eens een klant bevend binnen. Die probeer je dan op z’n gemak te stellen met een kopje koffie. En als er dan striptease gedaan wordt krijgt hij bijvoorbeeld een hoed van een danseres op. Dat geeft hem het idee van ik krijg hier aandacht. Het echtpaar Korner krijgt door al die sexactiviteiten nog maar weinig familieleden over de vloer. Alleen de vader van mevrouw Korner komt nog wel eens langs. „Hij is reuze trots op wat we opgebouwd hebben," zegt ze. Het portret van haar overleden moeder staat op een kast. in de achterkamer. „Die haal ik nooit van zijn leven weg. Het is hier ook een huiskamer." Mevrouw Korner zwijgt even. Dan: „Je wordt door je familieleden overal voor uitgemaakt. Ze noemen ons viezerikken, maar dat gaat het ene oor in en het andere weer uit. We hebben toch overal lak. aan. Het belangrijkste is dat je kinderen het goed hebben. En je maakt zo nog eens wat mee."

LINGERIE-SHOW

'Alle remmen los'

De projector snort en op het filmdoek wippen roze-rode vleespartijen ritmisch op en neer. De heer B. („Zet me maar met naam en toenaam in de krant hoor") pleit voor vertoning van pornofilmpjes op de televisie na middernacht. „Ik zal er met plezier voor uit mijn bed komen". Hij is 54. Met zijn vrouw ongeveer de enige bezoeker van de seksclub Garden of Eden, op een vrijdagavond in maart. De vorige nacht liep het storm. „Is er nu soms voetballen op de televisie?". vraagt mevrouw Korner. Nee. Het is kwart over tien als de telefoon gaat Nieuwe gasten? Mevrouw Korner wenkt om mee te luisteren. Zij heeft een heer aan de lijn, die een pak slaag wil komen halen. Een masochist. Hij informeert welke soorten zwepen mevrouw Korner in huis heeft. Zij worden het eens en met een „Kom maar gauw, dan krijg je een flink pak op je donder", legt zij de hoorn op de haalt. Hij komt toch niet. Dit is al de vierde keer dat die kerel opbelt".

The show must go on. De vrouw des huizes trekt zich terug om zich — samen met een vriendin — te verkleden voor de lingerieshow. Alleen de rode en blauwe black-ligtht spots zijn aan als zij in doorzichtige hemdjes en broekjes af- en aanwiegen op de maat van opwindende muziek. Op het hoogtepunt van de show is het pikkedonker. De twee dames zijn louter bekleed met lichtgevende plakkertjes. De heer B. merkt spijtig op dat de liveshow wel niet zal doorgaan. Ik 'doe ' het anders elke vrijdagavond met -mijn vrouw, soms wel voor veertig man". In geuren en kleuren beschrijft hij hoe dat in zijn werk gaat. Mevrouw blijkt niet erg ingenomen met deze openhartigheid. Zij staart een beetje triest voor zich uit. Haar man vertelt nog dat het hem vier jaar praten heeft gekost om haar zover te krijgen. Maar nu kan zij ook alle seksuele remmen losgooien. Het is bij enen. Tijd om naar bed te gaan.

Het Vrije Volk, 24-3-1971

ONREIN HOF

Met veel interesse het artikel over de Hof van Eden, nieuwste aanwinst op de Heemraadssingel (HVV 24-3) gelezen.

U poneert dat artikel alsof het de bekendmaking van de opening van een nieuwe bakkerswinkel betrof. En toch is er enig verschil, wat het duidelijkst tot uiting komt in uw opmerking over die twee onschuldige bloedjes van kinderen, die ... van dat seks-gedoe niets mogen weten! Er is dus wel iets bijzonders aan de hand. En dat zou ik ook vooral aan de opgroeiende jeugd willen voorhouden. Alles mag, zo willen sommigen ons wijsmaken. Vergeet het maar. Stickers aanbrengen zonder vergunning mag niet: houdt uw gemeente rein! Er zijn ongeschreven wetten en een belangrijk punt uit mijn geloof (en daar kunnen ook anderen een punt van maken, maar het hoeft. niet) - is dat er tenslotte toch iemand is die uiteindelijk zegt, zelfs tot rijke oudere heren: Even afrekenen, heren!

A. F. MELMAN, Noorwitstraat 76. Rotterdam

Het Vrije Volk, 27-3-1971

Politie sluit seksclub in Rotterdam

ROTTERDAM. 4 aug. — De Rotterdamse politie heeft, naar nu pas bekend is geworden, maandag jl. een seksclub in de Maasstad gesloten. Dat gebeurde op last van B. en W. In de club aan de Heemraadssingel werd volgens de politie gelegenheid tot prostitutie gegeven. De sluiting houdt geen verband met het nieuwe beleid van de gemeente, waarbij seksclubeigenaren in het bezit moeten zijn van een bioscoopvergunning. Hiertegen is al fel geprotesteerd. De sluiting van een seksclub te Rotterdam was niet meer voorgekomen sinds januari van dit jaar, toen op dezelfde gronden — gelegenheid geven tot rendez-vous — ook twee panden werden gesloten.

Limburgs Dagblad 4-8-1972

Prostitutie rukt op in Middelland

Het pand Heemraadssingel 334, hoek Rochussenstraat (zie foto), staat al weer enige tijd leeg sinds het onderdak bood aan de stichting Memisa. De nieuwe eigenaar heeft bij de gemeente een vergunning aangevraagd om er een "kamerverhuurbedrijf' in te vestigen, op basis van 24 uur per dag, met achtergrondmuziek en toestemming om flessen met alcoholisch vocht te ontkurken. De bewoners van Middelland-zuid geven de voorkeur aan een eenvoudiger, summiere benaming: "Sexhotel".

De koper van het nu al zeer omstreden pand heet, zo stellen zij, H. van der Wal, afkomstig uit het Brabantse Dinteloord, officieel handelend in lompen maar beter bekend als eigenaar van hotel dat bij zijn naam gaf aan de Claes de Vrieslaan 126; een rendez vous hotel een aardige naamsvariatie voor bijzondere bezigheden.

Het is duidelijk. de prostitutie rukt op in Middelland. Het woelige leven werd door de actiegroep van deze Rotterdamse wijk december vorig jaar cijfermatig benaderd. Het onderzoek strekte zich uit tot de Heemraadssingel, ‘s-Gravendijkwal en Nieuwe Binnenweg. Dit was het resultaat: 31 hars, 14 café's, 6 rendez-vous huizen, een sexshop en 12 sexclubs. Inmiddels hebben die cijfers zich in opwaartse richting begeven. Het aantal prostituées wordt door de bewoners momenteel geschat op ruim honderd. Middelland wordt, zo vrezen zij, een tweede Katendrecht.

Er is een buurtcomité gevormd dat probeert te voorkomen dat het pand Heemraadssingel 334 tot een sexhotel verwordt. In hetzelfde blok worden reeds soortgelijke activiteiten bedreven. Gevolgen: aan en afrijden van taxi's, vrouwelijke buurtbewoners die worden lastig gevallen, bedenkelijke confrontatie kinderen/prostitutie de gebruikelijke taferelen dus. Bovendien heeft de gemeente plan op luttele meters van hét pand een kinderspeelplaats aan te leggen. De bewoners zijn zo gebelgd over de ingrijpende veranderingen in de eens zo rustige buurt, dat harde acties te verwachten zijn, wanneer het plan van Van der Wal doorgaat. En daar lijkt het toch wel op, want niet alleen is er de laatste maanden druk verbouwd (om te kunnen verhuren moet je tenslotte "kamertjes" hebben), ingewijden weten te vertellen dat de uitnodigingen voor de officiële opening eind deze maand al verstuurd zijn.

De Havenloods, 23-9-1976

Van der Wal: ‘Geen tweede sexhotel!’

Dinterloorder Henk van der Wal (41) ontkent ten stelligste het door hem van de Memisa aangekochte pand Heemraadssingel 334, hoek Rochussenstraat (foto) binnenkort in gebruik te nemen als rendez-vous-hotel. Over deze affaire, die tot ernstige verontrusting bij de buurtbewoners heeft geleid, berichtte De Havenloods vorige week.

De Brabander is reeds eigenaar van Hotel Van der Wal aan de Claes de Vrieselaan dat overigens wél ruimte biedt aan prostitutie-activiteiten. Van der Wal stelt er prijs op te verklaren "dat het maar om zo'n vijf meisjes gaat die bij hem een kamer huren en dat ook andere mensen, zoals toeristen, bij hem onderdak vinden".

Prostitutie in zijn nieuwe hoekwoning is, aldus de hoteleigenaar (die zegt niet in lompen te handelen), "volstrekt uitgesloten'.  Momenteel wordt er aan de Heemraadssingel druk verbouwd. Het hotel krijgt negen twee- en twee éénpersoonskamers met een (verplicht) dagverblijf waarin een bar van een Katendrechtse relatie komt te staan.

Vervolgens zal Van der Wal, in bezit van alle horecapapieren, keuring aanvragen bij houwen woningtoezicht. Pas daarna zal hij een vergunning voor het vestigen van een kamerverhuurbedrijf aanvragen. "Eind oktober gaan we pas open. Uitnodigingskaarten zijn nog helemaal niet verstuurd". Van der Wal heeft tegenover De Havenloods gesteld zo spoedig mogelijk met het buurtcomité om de tafel te willen gaan zitten "om misverstanden weg te nemen". Waarvan acte.

De Havenloods, 30-9-1976

Sexclubs dicht

ROTTERDAM - Opnieuw zijn in Rotterdam drie sexclubs op last van de gemeente gesloten. Het zijn „Petite Fleur" aan de Heemraadssingel, „Minouche" aan de Oostkousdijk en „Je t'aime" in de Eendrachtsstraat.

Het Vrije Volk, 6-5-1977

Geen vergunning uit vrees voor prostitutie

(Van een onzer verslaggevers)

ROTTERDAM - Uit vrees dat het pand voor prostitutie gebruikt gaat worden heeft dé gemeenteraad gisteren een vergunning geweigerd aan de eigenaar van het pand Heemraadssingel 334/ hoek Rochussenstraat. Het betreft een vergunning voor het hebben van<een inrichting voor openbare vermakelijkheden. Dit besluit is genomen omdat bewoners van de wijken Middelland en Nieuwe Westen al jaren geconfronteerd worden met de overlast van de "versexing en verloedering" in hun buurten. De meerderheid van de raad vreesde dat door de afgifte van de vergunning de woonkwaliteit verder achteruit zou gaan. Een deel van de raad vond dat de vergunning niet geweigerd kon worden omdat niet bewezen was dat het pand voor prostitutie gebruikt gaat worden. "We moeten niet straffen voor er een daad is gepleegd," aldus VVD-er Baggerman. Met 26 tegen 10 stemmen werd de vergunning uiteindelijk geweigerd.

Het Vrije Volk, 23-6-1978

Bewoners vrezen komst sexhotel

Rotterdam – “Geen sexhotel, Geen Sloop.” In rode verf werd deze mening van zowel bewoners als gemeente zaterdagmorgen vroeg op de panden Volmarijnstraat 164 en Heemraadssingel 252 tot 258 aangebracht. Eigenaar Dick Wille heeft tegen besluiten van de gemeente en Gedeputeerde Staten in via de Kroon een sloopvergunning gekregen. Hij wil er een nieuwbouw hotel met achttien éénpersoonskamers laten verrijzen.

Tot woede van omwonenden die vanaf 1973 Willes handel en wandel met achterdocht hebben gevolgd. Destijds werd door Wille het hotelplan bij de gemeente ingediend. Omdat deze panden volgens de gemeente niet aan de woonbestemming onttrokken mochten worden, werden de plannen afgekeurd. Echter, de wetswijziging waarmee een dergelijk gemeentebesluit mogelijk werd, werd pas in 1974 van kracht.

In dat jaar pakte Wille zelf de moker ter hand en sloopte zijn panden van binnen volledig. Aanschrijvingen om zijn panden weer in bewoonbare staat te brengen negeerde hij. Wel diende hij een aanvraag voor een sexinrichting in onder een gefingeerde naam. Door protestacties uit de buurt werd ook deze vergunning geweigerd.

Wille ging in beroep bij Gedeputeerde Staten en ving daar bot. Vervolgens wendde hij zich tot de kroon. Het ergste vrezend, bood hij vast de panden voor 1,8 miljoen te koop aan. Maar omdat de panden ten tijde van de aanvraag niet in bewoonbare staat en de ingediende plannen technisch goed waren, vernietigde de Kroon de negatieve beslissing van Gedeputeerde Staten.

Fluks trok Wille zijn panden van de markt terug. Een uitzondering is gemaakt voor een nog bewoonbare woning op de Heemraadssingel 252, eerste etage. Wille zou daar naar verluid geen probleem van maken.

De heer van Druten van Bureau Volkshuisvesting meldt gelaten: “Er is geen bestemmingsplan voor dat gebied. Dus kan de gemeente er niets meer tegen doen. We kunnen alleen in het oog houden of zijn nieuwe hotel gebruikt wordt voor prostitutie. Dan pas kunnen we ingrijpen.”

Maar de buurt vindt dat het kwaad dan al is geschied: “Er staat dan al een gebouw, dat helemaal niet in de woonomgeving past en waar geen gezinnen in ondergebracht kunnen worden.” Aldus opbouwwerker Arie van Zanten.

Straatbewoonster Els de Zwart zegt nijdig: “Het is een schandaal dat zoiets mogelijk is. Je moet machteloos toezien hoe hoge heren op hun pluche stoelen ten koste van bewoners ten gunste van zo’n sexbaas beslissingen nemen.”

Het Vrije Volk, 10-7-1978

Sexclub in vlammen

(Van een onzer verslaggevers) ROTTERDAM - Een korte maar felle brand heeft zaterdagmiddag het interieur van een nieuwe sexclub aan de Heemraadsingel volledig verwoest. Hoe het vuur in de club "Petite Fleur" nabij de Rochussenstraat kon ontstaan is de Rotterdamse politie nog niet bekend. Ook de schade kon in het weekeinde nog niet worden vastgesteld. De brand ging gepaard met een enorme rookontwikkeling. Daardoor liep het boven het pand gevestigde "Hotel 314" schade op.

Het Vrije Volk, 21-8-1978

'Hotels en clubs moeten sluiten'

(Van een onzer verslaggeefsters)

ROTTERDAM - De bewonersorganisaties van de wijken Delfshaven, Cool, Middelland en Nieuwe Westen willen praten over de aanpak van de overlast gevende prostitutie. Ze hebben wijkenwethouder van der Have uitgenodigd voor een gesprek. De wijken eisen de onmiddellijke sluiting van acht hotels, drie nachtclubs en alle illegale horecabedrijven.

De overlast gevende prostitutie kan volgens de bewoners worden teruggedrongen door een strakker gebruiken van de hinderwet en de logementsverordening. Dat kan voorkomen dat woningen en winkels worden omgezet in bordelen, sexshops en bars.

De nachtclubs die gesloten moeten worden staan in Cool. Het zijn Club L'Amour, Granada en El Amra. De hotels staan in Rotterdam-West. Het gaat om de hotels Van der Kaa, Waldor, Van der Wal, Vernon, Waterval, Tivoli, Irene en Europa. Ook in de panden Heemraadssingel 247 en 209 werken volgens de wijken prostituees.

Het wijkorgaan Delfshaven stapt overigens weer in de projectgroep stadsvernieuwing Delfshaven/Bospolder-Tussendijken. De bewoners zijn er eind februari uitgegaan in verband met de plannen voor de Parkhaven. Ze gaan nu weer aan de slag.

Het Vrije Volk, 16-4-1980

Van der Have komt op 't matje: Oude wijken:

'Maak van bordelen weer woningen'

Van een onzer verslaggevers

ROTTERDAM De oude wijken praten maandag met wethouder van der Have over de overlastgevende prostitutie. De wethouder zal moeten reageren op de niet milde eisen van Middelland, het Nieuwe Westen, Cool en Delfshaven in de Parochiezaal in de Robert Fruinstraat

De gezamenlijke werkende actiegroepen willen geen erosboten in de Parkhaven en eisen van de gemeente de onmiddellijke sluiting van bordelen, bars, sex-shops en andere overlastgevende horeca-inrichtlngen. Ook eisen zij dat de logementsverordening strak wordt gehanteerd om uitwaaiering van de prostitutie te voorkomen. "Woningen moeten niet veranderen in bordelen maar bordelen moeten weer woningen worden", zo omschrijven de actief voerders hun wensen.'

Lijstje

De oude wijken hebben een lijstje opgesteld met namen van bars, bordelen en hotels, waar de prostitutie welig tiert en die een niet te tolereren overlast veroorzaken. In Cool zijn dat de nachtclubs Club d' Amour, Granada en El Amra. In Middelland en het Nieuwe Westen de hotels van der Kaa, Waldor, van der Wal, Vernon, Waterval, Tivoli,

Irene, en hotel Europa. Al deze vestigingen moeten volgens de actiegroepen onmiddellijk dicht.

Het Vrije Volk, 17-5-1980

De geschiedenis van ‘het Gat van Wille’

Opnieuw touwtrekken om bouwplannen

Wim Kramer

In een stad als Rotterdam zijn er vele te vinden: braakliggende terreinen tussen keurige rijtjes huizen, rotte tanden in een stadsgebit. Stukken grond waar in het verleden mooie panden hebben gestaan en waar nu zwerfkatten en buurtjongeren vrij spel hebben. Op de hoek van de Volmarijnstraat-Heemraadssingel ligt al vele jaren een dergelijk stuk grond, bij vele bekend als “het Gat van Wille”.

De geschiedenis van dit terrein is lang en ingewikkeld te noemen. Zelfs heden ten dage zijn diverse instanties en personen aan het touwtrekken om tot een invulling van deze rotte tand te komen. Omwonenden en buurtgroepen doen er niet ingewikkeld over. Zij willen dat er gewoon goede en betaalbare woningen neergezet worden. Maar het is voor deze groepen moeilijk opboksen tegen een grote verzekeringsmaatschappij, de gemeente Rotterdam en een figuur die volgens velen contacten heeft met de Rotterdamse onderwereld.

De lijdensweg van dit terrein begon toen Dick Wille eigenaar werd van de grond, de panden en een café annex hotel. Dick Wille was een van de eerste personen in Rotterdam die toekomst zag in een groots opgezet sexcentrum in de Maasstad. Toen Wille in 1977 dan ook begon met het van binnen slopen van de panden combineerden omwonenden en buurtgroepen dit met een eventuele vestiging van een sexcentrum. “Wille had immers al meer woningen aan de Volmarijnstraat hoek Heemraadssingel opgekocht”, aldus de actiegroep Middelland destijds.

Urgentiegroep

In de periode 77-78 was er in Rotterdam een kraakcomité dat nogal actief optrad. De Urgentiegroep Huisvesting, een groepering opgericht door actiegroepen uit Middelland, Het Nieuwe Westen en Het Oude Westen. Omwonenden van de panden van Wille en de buurtgroepen schakelden deze kraakgroep in. In Februari 77 werd actie ondernomen. De panden werden gekraakt en een aantal gezinnen kon er hun intrek nemen. Zij troffen echter een vreselijke puinhoop aan. De panden waren van binnen bijna geheel gesloopt. Het waren in feite alleen nog de muren die overeind stonden. Met hulp van buurtgroepen begonnen de kraakbewoners met het opknappen en inrichten van deze panden. Huisbaas Wille zat ondertussen niet stil. Zijn mededeling dat hij de krakers er zelf wel uit zou zetten leidde tot enige paniek onder de krakers en omwonenden en de politie zorgde voor bescherming. Maar Wille spande een kort geding aan tegen de krakers. Zijn motieven? Hij had een gedeelte van het bezit ondertussen doorverkocht aan slagerij Hoefsmit die volgens buurtbewoners van nu destijds niet alleen karbonades verkocht maar zich ook aan speculatie waagde. Slagerij Hoefsmit moest de panden gebruiken, zijn personeel had dringend behoefte aan woonruimte. Met deze motieven togen Wille en Hoefsmit naar de rechtbank en het kort geding werd door hen gewonnen.

35 koopwoningen

Na de uitslag van het kort geding en de uittocht van de krakers uit de panden ging het snel bergafwaarts met het bezit van Wille en Hoefsmit. Van de een op de andere dag waren de panden dan ook gesloopt.

Het terrein braak laten liggen was niet de bedoeling van Wille. Hij liet een bouwplan maken waar ondermeer een aantal dure koopwoningen waren gepland. Veel geluk had Wille niet. Het plan was te duur en niet haalbaar. Opnieuw werd er een bouwplan opgesteld en weer ving Wille bot bij de gemeente, “te duur en niet haalbaar”aldus de gemeentelijke motieven. De jeugd had intussen het terrein ontdekt en de steeds maar weer geplaatste hekken werden constant afgebroken en gesloopt.

Wille had ondertussen begrepen dat dit stuk grond hem alleen maar zorgen baarde en verkocht “zijn Gat” kortgeleden aan de AMFAS Vastgoed BV, een onderdeel van de AMVAS verzekeringen groep.

Hiermee is het touwtrekken echter nog niet afgelopen. De gemeente Rotterdam schijnt genoeg te hebben van het gesjoemel met dit stuk kostbare grond. Het grondbedrijf heeft dan ook de opdracht gekregen het terrein “zo spoedig mogelijk” aan te kopen.

Maar ook deze opdracht tot aankoop kan nu weer in gevaar komen. De AMFAS Vastgoed BV heeft namelijk een bouwplan ingediend bij de gemeente. Het plan voorziet in de bouw van 15 tweekamerwoningen en 20 driekamerwoningen. Er zal dus opnieuw een touwtrekwedstrijd plaatsvinden tussen de gemeente Rotterdam en AMFAS Vastgoed Bv.

Het Vrije Volk 19-2-1981

Vijf hotels verdacht

(Van een onzer verslaggevers)

ROTTERDAM — Nog steeds draaien in Middelland de prostitutiehotels Europa ('s-Gravendijkwal 145), Irene (Rochussenstraat 229) en Vernon (Heemraadssingel 324). Na het politieoptreden eind vorig jaar zijn er twee bijgekomen: hotel Waterval (Heemraadssingel 314) en het logement Nieuwe Binnenweg 266.

Van een stringent vergunningenbeleid is ook geen sprake, aldus het actiecomité Middelland-Zuid, want sexclub OQ aan de s-Gravendijkwal draait nog steeds zonder de benodigde vergunningen. Het logement aan de Nieuwe Binnenweg heeft een nieuwe vergunning gekregen. „Kortom, wij voelen ons in de maling genomen," schrijft het actiecomité.'.

De vier hotels en het logement dienen zo snel mogelijk te worden gesloten. Het tippelverbod dient stringent te worden gehandhaafd. Aldus de eisen.

Het Vrije Volk, 3-6-1983

Particulieren pikken graantje mee

Prostituees huren bed in woonhuizen

(Van een onzer verslaggevers)

ROTTERDAM — De ontwikkelingen op prostitutiegebied nemen in Rotterdam een verrassende wending. Steeds meer particulieren verhuren in de wijk Middelland kamers tegen aantrekkelijke prijzen aan prostituees. Zij lijken door die concurrentie een einde te maken aan het voortbestaan van de sexhotels in de wijk. Een ander nieuw verschijnsel is dat Katendrechtse sexbazen meisjes in Middelland ronselen. Zij doen dat met het argument, dat „hun wijk" minder last heeft van politie-optreden. De hoertjes zouden in Katendrecht minder vaak worden opgepakt. De bordeelhouders maken daarbij gebruik van krantenknipsels, waarin burgemeester Peper zegt dat grote acties tegen prostitutie in Katendrecht niet meer zijn te verwachten. Wijkbewoners moeten zelf maar naar de rechter stappen als zij een einde willen maken aan de prostitutie. Het Rotterdamse college heeft inmiddels besloten om een sluitingsprocedure op gang te zetten tegen het bordeel op Binnenweg 266. Tegen de overige bordelen in Middelland onderneemt het college nog geen acties. Daarover moet de politie eerst verder rapport uitbrengen. Het college wil eerst juridisch sterk staan.

De actiegroep Middelland voelt zich aan het lijntje gehouden door deze besluiten. „Die ene sluiting is op zich prima, maar er moeten direct veel meer hotels dicht," aldus Anneke van de Berg van de actiegroep. „Hotel Waterval aan de Heemraadssingel werkt bijvoorbeeld zonder hotelvergunning. Dat is gemakkelijk aan te pakken. Een nadere rapportage is onzin. Er liggen al rapporten genoeg."

De Rotterdamse politie ziet zijn voorspelling uitkomen, dat bij politie-acties tegen hotels de prostituees uitwijken naar particuliere kamerverhuurders.

Op het moment adverteren particulieren al met kamers in de dagbladen. Deze "schnabbelende" gelegenheidsgevers benaderen de meisjes ook op straat, soms wel vier keer op een avond. Ook worden panden gekraakt en vervolgens ingericht als "hotel" of bordeel. Sommige mensen zijn verhuisd uit Middelland en verhuren nu hun oude huis aan prostituees.

De aandacht van de actiegroep, blijft zich echter hoofdzakelijk richten op de hotels. „We moeten toch ergens beginnen," zegt de actiegroep. „Natuurlijk zijn wij ons ervan bewust dat de prostitutie nu uitwaaiert, maar hotels zijn het makkelijkst aan te pakken."

Het Vrije Volk, 9-6-1983

Buurt komt in actie tegen sex-hotel

Van onze verslaggeefster ELLEN SCHOLTENS

ROTTERDAM — Een inval in sexhotel de Waterval aan de Heemraadssingel heeft vrijdag tot diep in de nacht de wijk Middelland op stelten gezet. Wat begon als een geruisloze ontruiming door de Rotterdamse politie groeide uit tot een confrontatie tussen buurtbewoners, voorbijgangers, personeel van het hotel en enkele publieke vrouwen. Op straat ontstonden verhitte discussies, die geen van alle echter uitliepen op een handgemeen.

Een die avond gehouden actie van de werkgroep Heemraad gooide heel wat olie op het vuur. De chaos was compleet toen voor "de Waterval" opstoppingen ontstonden, omdat de actievoerders die kant van de Heemraadssingel blokkeerden.

"Heren die Rotterdam besturen, wijs een plek aan in deze stad waar de hoeren kunnen werken. Wij bewoners van deze wijk zijn dan ook het rondjesrijden kwijt", verduidelijkte een meegebracht spandoek.

"We zijn het sluipverkeer op de singel meer dan zat. De sight-seeing naar hoertjes moet afgelopen zijn. De Claes de Vrieselaan is met paaltjes afgesloten maar het verkeer komt nu door De Vliegerstraat en de Rochussenstraat. Buurtbewoonsters worden zelfs op klaarlichte dag lastiggevallen door kerels die hen willen oppikken", zegt, Jan Hoekstra van de werkgroep Heemraad.

Bedoeling van de blokkade was ook om de sexhotels aan de singel, waaronder "de Waterval", te doen sluiten. De politie had daar echter eerder op de avond al voor gezorgd. In een busje en twee patrouillewagens reed een vijftal agenten voor. 's Middags hadden gemeenteambtenaren sluitingsbevelen op de deuren geplakt, maar de hoteleigenaar gaf daar geen gehoor aan.

De vier hotelgasten die, nog aanwezig waren werden, zonder dat ze de tijd kregen hun bagage mee te nemen, op straat gezet. Hotelhouder J. F. Gelderman, protesteerde omdat de sluitingsbevelen alleen op nummer b betrekking hadden, maar de politie bleef, onvermurwbaar.

Wijkagent Hans Vos: "De nummers a en b worden aangemerkt als één pand omdat er doorgangen zijn.". De reden van sluiting ligt voor de hand. In de Waterval" komen veel heroïnehoertjes die in de buurt tippelen. Buurtbewoners hebben door deze activiteiten veel overlast. Daarom gaat de hele tent dicht.

Duidelijke taal, maar door het onduidelijke sluitingsbevel maakten twee "verse" agenten een blunder van de eerste orde. Het tweetal had de ontruiming niet meegemaakt, las alleen het bevel, en her-opende het a-gedeelte. Een daad, die direct door de toesnellende wijkagent werd teniet gedaan. Het hotel ging weer dicht. Zelfs de tussenkomst van Geldermans advocaat kon daar niets meer aan veranderen.

Commentaar van de hotelhouder: "Rotterdam is de grootste havenstad van de wereld. Vind je het gek dat er dan prostitutie bedreven wordt. Ik verhuur gewoon kamers, ook aan hoeren. Moet ik die dan de straat opschoppen, zoals de politie doet?"

En nog kwader: "Er woonde hier een man van zeventig jaar. Die staat nu op straat".

Omringd door tientallen opgewonden wijkbewoners trachtte Gelderman de zaak uit te praten. "Ik moet ook mijn' brood verdienen", probeerde hij.

Een nabij wonende vrouw was daar niet gevoelig voor. Zij heeft dagelijks te maken met bedreigingen van souteneurs: "Ik durf geeneens de straat meer op".

Een 80-jarige actievoerster praatte ook mee, zij het iets ongenuanceerder: "Ze motten die pooiers broodjes met rattenkruid geven."

Het Vrije Volk, 26-9-1983

'Eroscentrum moet uitkomst bieden'

OVERLAST PROSTITUTIE DOORN IN OOG VAN WERKGROEP HEEMRAAD

MIDDELLAND - De straatprostitutie in Middelland brengt veel overlast met zich mee voor de bewoners uit deze wijk. Naast de actiegroep Middelland zet ook de Werkgroep Heemraad zich in om dit probleem op te Iossen en Middelland weer tot een leefbare woonwijk te maken. Dit leidde bijvoorbeeld tot sluiting van het hotel de Waterval.

In dit pand ontvingen heroïnehoertjes kun klanten. De eigenaar nam de sluiting van zijn etablissement niet In dank af. De secretaris van de werkgroep Heemraad, Jan Hoekstra, moest het ontgelden. Littekens op rechterarm en hand zijn het gevolg van een steekpartij.

'We leven niet meer in de Victoriaanse tijd", zegt Hans Becker, eveneens deel uitmakend' van de werkgroep. "Prostitutie hoort bij de verschijnselen van deze tijd. Wij ageren tegen de overlast die het rosse leven in een woonwijk met zich meebrengt. Met name de heroïnehoertjes zorgen voor veel problemen

‘s Nachts worden bewonen uit hun slaap gehouden door het slaan van portieren en het door de zijstraten rijden van potentiële klanten. Het hele gebeuren trekt heroïnehandelaren aan. Er hangt een sfeer van agressie. Overdag vind je de sporen van dit nachtelijk leven terug. Je struikelt over spuiten of glijdt uit over condooms of kots.

De waarde van het fraaie pand van Hans Becker aan de Heemraadssingel is door do prostitutie gehalveerd. Hij vindt het een vervelende bijkomstigheid, omdat hij niet van plan is te verhuizen. Jan Hoekstra wijst in dit verband met een beschuldigende vinger in de richting van de gemeente. "Volgens mij laat de gemeente de wijk met opzet verloederen door de straatprostitutie. Zij kan dan veel, goedkoper aan woningen van eigenaar-bewoners komen. Een aankoop welke noodzakelijk is in verband met de stadsvernieuwing aldus Jan Hoekstra,

Beide zijn tevreden over het optreden van de politie. Door actief optreden is de overlast in de afgelopen weken enigzins ingedamd. Een nadeel echter is dat het verschijnsel elders weer de kop opsteekt. Een definitieve oplossing ziet de werkgroep Heemraad in de vestiging van een prostitutiecentrum buiten een woonwijk. "De Keilehaven blijft een geschikte plaats. De gemeente moet het bestemmingsplan voor dit terrein wijzigen", meent Hans Becker.

"Zo kan de gemeente de rechterlijke uitspraak omzeilen, die de toewijzing van de Keilehaven als Eroscentrum verbiedt". Deze uitspraak is gebaseerd op het feit, dat de gemeente de prostitutie moet bestrijden en geen gelegenheid hieraan mag geven. Koren op de molen voor de werkgroep Heemraad. Jan Hoekstra hierover: "We zijn een rechtszaak aan het voorbereiden, waarin we de gemeente willen betichten van onbehoorlijk bestuur. Tenslotte speelt de overlast van de straathoertjes al vanaf 1980. Het staat in de wet dat B & W verplicht is tot bestrijding".

Verder is de Werkgroep van mening dat de omvorming van het Heemraadsplein tot wijkpark uitgesteld moet worden. "In de huidige omstandigheden zou dat park snel tot prostitutiepark verworden', vindt Hans van Becker.

In de Volksuniversiteit aan de Heemraadssingel 279 houdt de Werkgroep Heemraad op 11 november om 20.00 uur een hoorzitting over de prostitutieproblematiek. 'Voor deze avond zijn specialisten op dit gebied van de diverse politieke partijen uitgenodigd.

Martin van Blaricum

De Havenloods, 13-10-1983

Bewoners van Heemraadsplein in actie tegen nieuw sexpand

Rotterdam - Bewoners van het Heemraadsplein zijn te hoop gelopen tegen de vestiging van wat zij noemen 'een sexpand' op nummer 10 van dat plein, Ze kondigen aan actie te voeren tegen de vestiging daar, een actieplan zal door vijf werkgroepen ten uitvoer worden gebracht.

In een brief aan het Rotterdamse gemeente bestuur worden voorbeelden gegeven van de overlast die men van de nieuw gevestigde onderneming heeft of denk te krijgen. “De overlast is op dit moment betrekkelijk subtiel, maar niettemin aanwezig.

Inderdaad geen overburen, zoals de advertentie In de kranten belooft, maar wel een kleine honderd buren aan weerskanten. Dat zo betrekkelijk snel wordt gereageerd op een krante-advertentie zou voortkomen uit het feit dat tijdens de grondige verbouwing van het pand in de buurt al geruchten gingen als zou het huis bewoond gaan worden door een ‘grote sexbaas’. De actiegroep Het Nieuwe Westen/Pupillenbuurtgroep, die namens de bewoners het gemeentebestuur schrijft, wijst er nog eens op dat volgens het bestemmingsplan ook het pand Heemraadsplein 10 een woonfunctie moet krijgen.

Rotterdams Nieuwsblad, 29-10-85

'Heemraadsplein is nu wachtkamer bordeel'

ROTTERDAM — "We wonen in de wachtkamer van een bordeel," zegt een bewoonster van het Heemraadsplein. De bewoners vrezen dat hun buurt zal verloederen, nu in één van de panden aan het plein prostitutie plaatsvindt. Na lang te hebben leeggestaan, werd het pand Heemraadsplein 10 enkele maanden geleden, tot vreugde van de bewoners, grondig opgeknapt nadat het was verkocht aan mevrouw Janna Bouwens. In de buurt ging echter het verhaal dat het pand geen woonbestemming zou krijgen. "Voor de zekerheid hielden we de advertenties in de kranten bij en jawel, eind september was het zover: Heemraadsplein 10 bleek een sekshuis te zijn," aldus een woordvoerster van de actievoerende bewoners.

De bewoners zijn bang dat hun buurt door de sekswereld in geslote gaat worden. Mevrouw Bouwens bezit nog vijf panden rond de Heemraadssingel, blijkt uit het kadaster. Alle panden duiken regelmatig in seksadvertenties op. Het Heemraadspark, waarvan de aanleg in april volgend jaar begint, zou dan weleens een vrijplaats voor prostitutie kunnen

worden, vrezen de bijna 100 omwonenden van Heemraadsplein.

Rotterdams Nieuwsblad, 18-11-85

‘Heemraadsplein 10 is geen bordeel’

(Van een onzer Verslaggevers)

ROTTERDAM - “Mijn pand een bordeel? Daar is niets van waar. In het huis komen mijn twee zoons en hun vader te wonen. Alleen om een beetje uit de kosten te komen verhuur Ik de eerste etage aan twee meisjes. Maar van uitbreiding, zoals sommige bewoners denken, In helemaal geen sprake."

Janna Bouwens, de eigenaresse van het inmiddels beruchte pand Heemraadsplein 10. reageert verontwaardigd op beschuldigingen van omwonenden dat zij in het pand een nieuw bordeel is begonnen, dat veel overlaat veroorzaakt. Aantijgingen dat aan- en afrijdende klanten er voor zorgen dat de bewoners "in de wachtkamer van een bordeel" zitten, wijst zij resoluut van de hand.

"Ik heb In totaal negen panden. waarvan ik er zeven voor een deel verhuur aan metsjes die daar hun brood verdienen met prostitutie. In feite ben Ik dus niet meer dan een huisbaas. In al de jaren dat ik die huizen verhuur, heb ik nog nooit k!achten gehad. Dat weet ik omdat ik een goed contact heb met de zedenpolitie. Uitbreiden ga ik al helemaal niet. Integendeel: ik heb al één pand gesloten en als het zou kunnen, zou ik al mijn panden vandaag nog verkopen."

Heemraadspark

Volgens Janna Bouwens schuilt er een veel groter gevaar In het begin volgend jaar aan te leggen Heemraadspark. "Sommige meisjes die aan de G. J. de Jonghweg tippelen, beginnen daarmee al aan het begin van de Mathenesserlaan. Kan je nagaan hoe het wordt als dat park er eenmaal is."

De bewoners vrezen dat hun woonomgeving gecriminaliseerd wordt. De onderwereld zou het Heemraadsplein, onder andere via het pand van Janna Bouwens, in haar greep proberen te krijgen. "Een grove belediging," reageert de eigenaresse. ..Het Is een fout om de prostitutie en onderwereld op één lijn te stellen. Bovendien, mijn man en ik bemoeien ons met niemand, en zeker niet met criminaliteit."

De bewoners bereiken met hun acties precies het tegenovergestelde effect, meent ze. .,Er Is nog nooit zoveel aandacht geweest voor dat huis als nu, De meisjes kunnen het gewoonweg niet meer aan. Zo meteen staan er nog bussen vol mensen voor de deur. Al die publiciteit werkt voor de actievoerders juist averechts."

Naast de overlaat die de bewoners ondervinden, zouden zij ook worden geïntimideerd. Een moeder met kind die van haar fiets werd gereden, een uitlaat die onder een auto vandaan is gehaald, een moet die door het raam werd gegooid, daar zou de eigenaresse van Heemraadsplein 10 weleens achter kunnen zitten, denken de bewoners.

Janna Boijwens schudt al weer verontwaardigd haar hoofd. .Alleen al omdat ik weet dat zij lastig doen, zal ik dit soort fratsen nooit uithalen. Bovendien heb ik én geen tijd én geen zin om andermans auto te vernielen of mensen van de stoep te rijden. Dat is mij te min. Van mij mogen ze alles weten, ik doe alles in het openbaar " Er is echter geen kans dat de prostituées naar elders verhuizen, zeg, Janna Bouwens. "Ik laat mij niet dwingen die twee meiden eruit te halen." klinkt het vatbesloten.

Het Vrije Volk, 26-11-1985

Vergeefs protest tegen bordeel Heemraadsplein

DEN HAAG/ROTTERDAM — De Vereniging Bewoners Heemraadsplein heeft ook bij de Raad van State tevergeefs aangeklopt bij haar pogingen een einde te maken aan de overlast van een bordeel aan het Heemraadsplein 10a. De vereniging was naar de Raad van State gestapt omdat het Rotterdamse gemeentebestuur weigert met bestuursdwang tegen de overlast op te treden.

De prostitutie in en rondom het bordeel is de bewonersverenging een doorn in het oog. Al vanaf 1986 dringt de vereniging er bij het gemeentebestuur op aan er een einde aan te maken. Omdat de gemeente dat verzoek afwijst en een daartegen ingediend bezwaarschrift niet-ontvankelijk heeft verklaard, stapte de bewonersvereniging naar de Raad van State.

De rechtspraakafdeling van de Raad van State heeft nu bekend gemaakt dat zij het door de bewonersvereniging ingediende beroep verwerpt. Centraal in de beroepsprocedure bij de Raad van State stond de vraag of de gemeente Rotterdam terecht de Aktiegroep Het Nieuwe Westen niet-ontvankelijk heeft verklaard in de bezwarenprocedure rond het bezwaarschrift van de bewoners. Dat bezwaarschrift is ingezonden op briefpapier van de actiegroep en door het gemeentebestuur ook beschouwd als een schrijven van de actiegroep.

De actiegroep zou door de bewoners als een soort rugdekking worden gebruikt, omdat zij zelf bang zijn te worden geïntimideerd door de eigenaren van het bordeel. De eigenaren zouden de omwonenden in het vooruitzicht hebben gesteld „een pijp door hun strot te duwen" en „hun kop van de romp te schieten".

Omdat de actiegroep volgens het gemeentebestuur geen rechtspersoon is, is het bezwaarschrift van de omwonenden tegen de weigering bestuursdwang toe te passen niet-ontvankelijk verklaard. Die verklaring betekent dat het bezwaarschrift buiten behandeling is gebleven. De bewoners zeggen dat met die beslissing aan hun belangen voorbij wordt gegaan.

De Raad van State heeft gezegd de beslissing van het gemeentebestuur correct te vinden. Volgens de Raad moet de actiegroep en niet de bewonersvereniging beschouwd worden als de partij die het omstreden bezwaarschrift heeft ingediend. Omdat de actiegroep geen voldoende gestructureerd geheel vormt is zij volgens de Raad van State terecht niet ontvangen in dat bezwaarschrift.

Het Vrije Volk, 7-8-1990

Beroep in geschil over overlast bordeel verworpen

Den Haag - De Raad van State heeft een beroep van de Bewoners Vereniging Heemraadsplein tegen de gemeente verworpen. De bewonersvereniging wilde met dat beroep een eind maken aan de overlast die ze zouden hebben van een bordeel aan het Heemraadsplein 10a.

De bewonersvereniging stapte naar de Raad van State omdat het gemeentebestuur er niets voor voelt om met gebruik van bestuursdwang tegen het bordeel op te treden. Bewoners van het Heemraadsplein zeggen veel overlast te hebben van de prostitutie in en rondom het bordeel.

Al in 1986 vroegen de bewoners de gemeente daar tegen op te treden. Toen het gemeentebestuur dat weigerde, diende de bewonersvereniging bij het college van B en W een bezwaarschrift in. Dat bezwaarschrift werd niet-ontvankelijk verklaard omdat het college van B en W ervan uitging dat de brief afkomstig was van de Aktiegroep Het Nieuwe Westen. Die actiegroep wordt door het ontbreken van een organisatiestructuur door het college niet als een rechtspersoon beschouwd.

De bewonersvereniging is bij de Raad van State vervolgens in beroep gegaan tegen deze niet-ontvankelijkverklaring. De bewoners zeggen dat bij het indienen van het bezwaarschrift weliswaar de steun is ingeroepen van de actiegroep, maar vinden het onterecht dat het college van B en W Het Nieuwe Westen als de bezwaarmakende partij heeft beschouwd. De actiegroep wordt als een soort ruggesteun gebruikt door de bewoners omdat zij bang zijn individuele acties tegen de overlast van het bordeel te ondernemen. De bewoners zeggen in het verleden te zijn geïntimideerd door de eigenaren van het bordeel.

De rechtspraakafdeling van de Raad van State heeft nu beroep van de bewoners te verwerpen. Volgens dit rechtscollege hebben B en W de actiegroep terecht beschouwd als de partij die het bezwaarschrift heeft ingediend. Omdat de actiegroep geen gestructureerd geheel vormt, is volgens de Raad van State dat bezwaarschrift terecht ook niet in behandeling genomen.

Rotterdams Nieuwsblad, 7-8-1990

Brandstichting in pension uit onvrede over heroïnehoertje

door PETER LOUWERSE

Rotterdam - De 37-jarige Rotterdammer, die dinsdag een brand heeft gesticht in pension aan het Heemraadsplein, is tot zijn daad gekomen uit onvrede over de diensten van een heroïnehoertje. De vrouw ontving hem tegen een vergoeding van 100 gulden in dat pand, maar ze woonde daar niet. De politie heeft dat bevestigd.

De man was zo kwaad over de gebrekkige dienstverlening door de prostituée, dat hij een taxi charterde. De taxichauffeur Harry Stroek reed de man naar een benzinestation aan de 's-Gravendijkwal, waar de klant een jerrycan en een aansteker kocht. Dat wekte de argwaan van Stroek die zijn mobilofoonkanaal openzette en zodoende de Rotterdamse Taxi Centrale inlichtte, die op haar beurt de politie waarschuwde. De klant liet over zijn bedoelingen weinig te raden over: "Ik ga de boel daar in de fik steken". Stroek was nog niet echt ongerust. "Je zegt allemaal wel eens iets geks", aldus de taxichauffeur.

De taxichauffeur, die inmiddels op korte afstand werd gevolgd door twee collega's, zette zijn klant om kwart voor elf af bij het pand aan het Heemraadsplein, op de hoek met de Heemraadsstraat. Hoe de man op de derde verdieping is gekomen, is nog een raadsel, maar vast staat dát hij bij de derde verdieping de benzine naar binnen heeft gegooid. "Het gebeurde allemaal in een paar minuten", aldus Stroek, die in dienst is van taxibedrijf P.J. Leenheer en Zoon.

De beide bovenverdiepingen stonden in een mum van tijd in lichterlaaie. De twintig bewoners van het pand raakten in paniek. Sommigen vluchtten het dak op, anderen sprongen naar beneden.

Twee taxichauffeurs probeerden de mensen op te vangen met dekens. Eén van hen was Karel van Leeuwen. Hij was als eerste ter plaatse. Van Leeuwen: "Ik heb eerst met een honkbalknuppel de deur ingeslagen en drie kinderen naar buiten gebracht. Toen kwam er een collega en heb ik de deken achter uit mijn auto gehaald, die ik daar altijd heb liggen voor huisdieren. Zo hebben we nog vijf mensen opgevangen, die vanaf de tweede en derde verdieping sprongen. Voordat de politie en brandweer kwamen hadden we zo al acht mensen gered. Alleen die drie op het dak, daar konden we natuurlijk niet bij", aldus Van Leeuwen, die later een half uur aan het zuurstofapparaat heeft gelegen in verband met rookvergiftigingsverschijnselen.

Desondanks raakten vier mensen gewond, van wie één ernstig. Een kind moest worden opgenomen in het Sophia Kinderziekenhuis. Zeven mensen hadden te kampen met verschijnselen van rookvergiftiging. De brandweer was zes minuten later ter plekke. Drie kwartier later was de brand onder controle.

Direct na de daad is de brandstichter weer in de taxi gestapt. Hij zei tegen Harry Stroek: "Ik heb het gedaan. Zie je het dan niet?". Stroek zag niets, want de rookontwikkeling zou pas later komen. De klant gaf Stroek aanwijzingen om naar Katendrecht te rijden. Daar wilde de brandstichter alsnog aan zijn trekken komen bij een prostituée. De chauffeur reed hem naar het Deliplein, waar de verdachte er op aandrong dat Stroek met hem een borrel ging drinken. "Ik had de naam van de kroeg nog niet genoemd, of de politie haalde die vent uit mijn auto", herinnert de taxichauffeur zich.

Stroek was na de gebeurtenissen over zijn toeren. "Aan de ene kant kun je zeggen dat hij zich heldhaftiger had moeten gedra- gen. Aan de andere kant vreesde hij natuurlijk ook voor zijn hachje aldus mevrouw Leenheer van het taxibedrijf Leenheer en Zoon. "Eén van de andere chauffeurs van het bedrijf is onlangs nog bedreigd met een pistool. Je denkt toch aan je hachje. Al dat geweld tegen taxichauffeurs werkt op je nervositeit", aldus mevrouw Leenheer.

Volgens de politie zijn er voorlopig geen aanwijzingen dat Harry Stroek verkeerd heeft gehandeld. Justitie is het daarmee eens. De taxichauffeur wordt nog aan de tand gevoeld.

De politie heeft een recherche-assistentie groep geformeerd om het volledige verhaal in deze zaak boven water te krijgen. De mensen die door de brand dakloos zijn geworden, zijn ondergebracht bij familie en het Leger des Heils.

Rotterdams Nieuwsblad 13-2-1991

Pension Heemraadsplein had al dicht moeten zijn

Rotterdam - Het pension aan het Heemraadsplein, waar dinsdag brand uitbrak, had eigenlijk al dicht moeten zijn. De gemeente heeft de verplichte sluiting op 30 januari officieel bekendgemaakt. Het gebouw voldeed niet aan de hygiënische voorschriften uit de logementsverordening. De brandveiligheid was wel in orde.

Op 4 februari heeft de brandweer de brandveiligheid nog gecontroleerd. "Toen bleek dat er één vluchtweg was afgesloten. Dat is tijdens de controle in orde gemaakt. Dankzij die uitgang zijn er dinsdag geen dodelijke slachtoffers gevallen", aldus J.A. Koelmans van de preventie-afdeling van de brandweer. Alle pensions en hotels worden jaarlijks twee keer gecontroleerd door brandweer, GGD en Bouw- en Woningtoezicht. Volgens Koelmans is de toestand van de Rotterdamse logementen goed te noemen.

De dienst Bouw en Woningtoezicht van de gemeente heeft het pension ondanks de overtreding van de regels niet gesloten, omdat je mensen nu eenmaal niet van de ene dag op de andere op straat kan zetten. Bouw en Woningtoezicht was in onderhandeling met de eigenaar over verbeteringen aan het pension, waar voornamelijk Surinamers en Antillianen woonden.

Rotterdams Nieuwsblad 13-2-1991

Eigenaresse pand Heemraadssingel zou etage willen verhuren aan sexexploitant

‘Alles doen op te voorkomen dat IO-pand een bordeel wordt’

ROTTERDAM Deelraadvoorzitter T. Harreman zegt ‘alle bestuurlijke en juridische mogelijkheden uit de kast te willen halen' om te voorkomen dat in het pand aan de Heemraadssingel 244 een bordeel wordt gevestigd. In dat pand is nu kunstgalerie lo gevestigd. Het voortbestaan van de galerie zou in gevaar kunnen komen.

De mededeling over een mogelijk bordeel komt van Rob Klaassen, de beheerder van galerie lo. Volgens hem heeft de eigenaresse, de in Den Haag woonachtige mevrouw Barto, telefonisch aangekondigd deze week met een sexexploitant en bijbehorende dames het pand te komen inspecteren. Mevrouw Barto zei voorts meer geld uit het pand te willen halen, aldus Klaassen. Hij heeft brandbrieven verspreid naar onder anderen de politie, de bewonersorganisatie en alle leden van de deelgemeenteraad. Mevrouw Barto is zelf op vakantie en niet bereikbaar.

Galerie lo huurt nu de begane grond van het pand voor 650 gulden per maand, vertelt Klaassen. Dat nogal lage buurbedrag is volgens hem door de buurcommissie vastgesteld. Achterstallig onderhoud zou " de reden zijn voor de lage huurprijs. Het pand is bijvoorbeeld niet goed bewoonbaar. lo maakt om niet gebruik van de eerste etage, waar het beoogde bordeel gevestigd zou kunnen worden.

'Intimidatie'

Klaassen meldt verder dat mevrouw Barto het pand vorig jaar heeft proberen te verkopen aan een meneer Veerkamp, voor tweeënhalve ton. Volgens Klaassen werd het pand binnen 24 uur twee keer doorverkocht: eerst voor drieënhalve ton, de tweede keer voor vierenhalve ton. De laatste koper zou echter van de koop hebben afgezien omdat lo in het pand zat. De eerste koper probeerde vervolgens lo uit het pand te verdrijven. In ieder geval door middel van intimidatie, en mogelijk ook met inbraak en vernieling, vertelt Klaassen. Hij heeft bij het politiebureau aan de Rochussenstraat een aanklacht tegen Veerkamp ingediend. Dit laatst gebeurde al vorig jaar, op 11 maart. Klaassen heeft sinds die tijd niets van de politie vernomen. Overigens zou Veerkamp een rechtszaak tegen Barto zijn begonnen omdat zij hem een pand verkocht dat hij, vanwege huurder lo, niet door kon verkopen, aldus Klaassen. Veerkamp zag zich daardoor een ton winst door de neus gehoord. Die koop lijkt trouwens van de baan nu Barto overweegt een deel van het pand aan een sexexploitant te verhuren.

Bordeelverbod gewipt

De Galeriebeheerder wijst er verder op dat er in lo vijf mensen met een Melkertbaan werken. Het is voorts een werkervaringsplaats voor tien vrijwilligers. De galerie heeft volgens Klaassen een belangrijke culturele functie. Al die zaken komen in gevaar wanneer op de eerte etage een sexinrichting zou worden gevestigd.

Deelraadvoorzitter Harreman is op de hoogte van de situatie. 'We zitten daar in deze buurt niet op te wachten’, zegt hij eufemistisch. Hij wil proberen op grond van het bordeelverbod en/of van het bestemmingsplan een bordeel aan de Heemraadssingel 244 te weren. Harreman weet niet wat de kansen zijn.

Een wet ter opheffing van het bordeelverbod (bordelen worden immers meer wel dan niet gedoogd) ligt nu bij de Tweede Kamer. Het gaat om het schrappen van artikel 250-bis van het Wetboek van Strafrecht. Het ziet er naar uit dat die wet erdoor komt. Dit houdt in dat bordelen legaal worden.

Bedrijf

Omdat bordelen bovendien officieel als bedrijven worden aangemerkt kan vestiging ervan niet worden tegengehouden wanneer het bestemmingsplan van bedrijven spreekt. Een woonbestemming biedt dan wel mogelijkheden. Maar officieel zou dan ook de galerie niet gehandhaafd kunnen worden. Klaassen meldt tot slot dat Kennishaven, het juridische adviesloket van de Erasmus Universiteit en de Hogere Economische School, wordt gevraagd te onderzoeken of de stichting lo zelf het pand, met gemeentesteun, kan aankopen.

Havenloods, 22-5-1998