De Heemraadssingel gebombardeerd

 

In de nacht van zaterdag 11 op zondag 12 mei - eerste Pinksterdag - worden de bewoners van dit stadsdeel rond 12 uur opgeschrikt door een geweldige klap. Een vliegtuig heeft bommen afgeworpen boven de Heemraadssingel. Er breekt brand uit die echter in korte tijd kan worden geblust.

De huizen Heemraadssingel 254, 256 en 275 zijn geheel verwoest, evenals de panden Schietbaanlaan 91, 116 en 118. Andere panden aan Schietbaanlaan en Schonebergerweg zijn gedeeltelijk vernield. Er zijn veertig doden, de meesten in hun slaap verrast. F.J. van Zonneveld:

 

De gehele nacht zijn groepen van de luchtbescherming in de weer, bijgestaan door militairen en burgers. Tegen de ochtend zijn veertig doden geborgen en is een groot aantal gewonden naar diverse ziekenhuizen afgevoerd. Enkele R.E.T. bussen, daags tevoren voorzien van een rood kruis op het dak, nemen deel aan het gewondenvervoer. Maar tevens brengen zij slachtoffers, sommige met enige inderhaast uit het puin geredde schamele bezittingen, naar familie of vrienden. Tientallen geredden in deze rampnacht vinden onderdak in de remise op de Nieuwe Binnenweg, waar de hulpverleners zich inzetten om het leed en de ontzetting op enige wijze te verzachten.

Enkele van de overlevenden hebben, in een fractie van tijd, alles verloren! Hun dierbaren en hun bezittingen.

In het dienstlokaal van de remise Delfshaven wordt brood klaargemaakt en melk geschonken. De meesten die het noodlottige bombardement van vannacht hebben mogen overleven, zijn inmiddels naar elders vervoerd. Enkelen moeten nog even geduld hebben en trachten, nog vervuld van de emoties, een boterham weg te krijgen. Ook de bewoners van dichtbij gelegen panden, waar bijna alle ruiten zijn gesprongen, hebben hier even een dak boven hun hoofd gevonden. Hulpverleningsploegen, maar ook conducteurs en bestuurders, zijn onvermoeibaar in de weer geweest (...). Inmiddels is duidelijk geworden, dat in de remisehal, die slechts voorzien is van een golfplaten dakbedekking, de enkele schuilplaats onvoldoende is om aan een groter aantal personen enige bescherming te bieden. Bij het luchtalarm vluchten ook vele omwonenden de remise in. Een simpel idee brengt echter voorlopig uitkomst. Door de tramwagens zodanig op te stellen, dat de toegangen naar alle werkputten bereikbaar zijn, kunnen grotere groepen personen enige dekking vinden onder de tramrijtuigen.

 

De geruïneerde woningen, de eersten buiten het eigenlijke oorlogsgebied, maakten op de inwoners van Rotterdam West veel indruk. Naar de achtergrond van de luchtaanval kan slechts worden gegist. Buurtgenoten dachten destijds dat scholen waarin Nederlandse militairen gelegerd waren het doelwit van deze Duitse aanval vormden. Dit waren in deze omgeving de enige objecten met militaire betekenis. Toch is deze verklaring niet erg plausibel.

F.J. van Zonneveld oppert de mogelijkheid dat de piloot de Coolhaven heeft aangezien voor de Schiehaven en dat de Marinierskazere en omgeving het doelwit vormden. Maar was het eigenlijk wel een Duitse aanval? K. Mallan stelt dat gedurende de vijf oorlogsdagen door de Luftwaffe boven Nederland in het geheel geen nachtelijke aanvallen zijn uitgevoerd. Bij de Britse RAF lag dat anders. Op 10 mei verloor de RAF bij de eerste aanval op Duitse troepen bij het vliegveld Waalhaven 5 van de 6 ingezette toestellen. Vanaf dat moment zijn door de RAF in deze omgeving alleen nog nachtaanvallen uitgevoerd. In de nacht van 10 op 11 mei werden daarbij bijvoorbeeld per ongeluk panden tussen de Blaak en de Wijnhaven getroffen, welke aanval jarenlang ten onrechte aan de Duitsers is toegeschreven. Het is niet onwaarschijnlijk dat dit ook geld voor de aanval die een nacht later in de omgeving van de Heemraadssingel plaatsvond.

 

Bronnen:

Gemeentelijke Technische Dienst, afdeling IV, Woningtoezicht juni 1940, 'Opgave van woningnummers en aantal verwoeste woningen' (Gemeente-archief Rotterdam).

H. de Goede, brief van 18-5-1944, GAR verzameling WOII, inventarisnr. 1429

Rotterdam 1940-1945; Tram en autobusdienst tijdens de bezettingsjaren, F.J. van Zonneveld Rotterdam 1995 p. 55 en 56

Mallan, K. Als de dag van gisteren; Rotterdam 10-14 mei 1940, Weesp 1985, p. 157