Aan Heemraadssingel verrees een modern verpleegtehuis

Achter gevels van twee herenhuizen

 

Het tekort aan verpleegruimte voor langdurig zieken is in Rotterdam nog immer groot. In de ziekenhuizen kan men hen bezwaarlijk voor onbepaalde tijd opnemen. Verpleging thuis levert dikwijls grote moeilijkheden op. De verpleeghuizen moeten uitkomst bieden. De particuliere instellingen op dit gebied in de Maasstad hebben veelal een lange wachtlijst van patiënten; die van de Stichting Rotterdamse Verpleeghuizen “De Rustenburg” b.v. alleen al, telt er mar liefst 600, …op een totaal van 320 verpleegden in haar negen verpleeghuizen in de stad.

 

Deze inrichtingen zijn zonder uitzondering gehuisvest in voormalige, grote herenhuizen, van het soort dat men aan b.v. Mathenesserlaan en Heemraadssingel veelvuldig aantreft. In 1954 betrok De Rustenburg aan “De Heemraad” een dubbel pand, dat zo goed en zo kwaad als het ging voor de verpleging van een zestigtal langdurig zieken werd ingericht. De huizen waren echter vrij oud en ze verkeerden in een toestand van verval. In haar streven om te komen tot een verantwoorde verpleging van chronisch zieken had de stichting reeds twee vernieuwingen van bestaande verpleeghuizen tot stand gebracht. De derde echter – in het verpleeghuis aan de Heemraadssingel 151/53 – was zo ingrijpend, dat achter de nog bestaande gevelmuren van de twee samengetrokken panden een model-verpleeginrichting is opgetrokken en ingericht volgens de modernste principes. Hoezeer het de stichting ernst is met haar streven naar een betere accommodatie voor langdurig zieken blijkt wel uit het feit, dat in de geheel vernieuwde inrichting twintig patiënten minder dan vóór de verbouwing kunnen worden opgenomen.

Het verpleeghuis, dat vrijdag a.s. in gebruik wordt genomen, is reeds geheel “volgeboekt”.

 

ZWARE EISEN

 

Vandaag heeft de wethouder voor Sociale Zaken en Volksgezondheid de officiële opening verricht van het vernieuwde verpleeghuis. Gisteren werden we er rondgeleid door de directeur van De Rustenburg, de heer J. de Klerk. Ter inleiding van de rondgang vertelde hij, dat vanwege het constante tekort aan verpleegruimte voor langdurig zieken de plaatsing in de (particuliere) inrichtingen slechts geschiedt door bemiddeling van de afdeling sociale psychiatrie van de GG en GD. De verpleging van langdurig zieken stelt zware eisen aan het verplegend personeel. Het diploma heeft helaas nog geen rijkserkenning gekregen.

Voor de vernieuwing van het verpleeghuis van de stichting aan de Heemraadssingel is men uitgegaan van de behoefte aan accommodatie zowel voor ambulante als voor liggende patiënten. Deze tendens verkleinde weliswaar het aantal bedden niet onaanzienlijk, maar leidde tot winst in de vorm van ”huiskamers” voor de lopende patiënten en van ruimten voor recreatie en handenarbeid.

Achter de gevels van de twee samengevoegde herenhuizen verrees in feite een nieuw gebouw. De kelder werd 60 cm uitgediept om ruimte te krijgen voor dienstlokalen, chapelle ardente en installaties voor mechanische luchtverversing, etc. De verbouwing en inrichting – naar ontwerp van ir. A. Vermeijden – heeft ongeveer een halve ton gekost, welk bedrag de stichting heeft moeten lenen. De modernste ideeën omtrent kleurgeving van wanden, vloeren en meubilair zijn in het vernieuwde verpleegtehuis toegepast. De patiënten zullen kunnen beschikken over ruime en voortreffelijk ingerichte slaapzalen met bijbehorend sanitair comfort. In de mooie recreatiezaal op de parterre is zelfs een T.V.-apparaat aanwezig

Een bijzondere aanwinst is ook de lift, die via een entree aan de straatzijde en de kelder eveneens bereikbaar is voor invalidenwagentjes. In de badgelegenheden voor de patiënten heeft men – door de ervaring geleerd – geen badkuipen aangebracht doch douches, die het minste hulp vergen aan de patiënten.

Het tien “man” tellend inwonend personeel kan beschikken over moderne dienstruimten als keuken, linnen- en naaikamers. Op de derde eatge zijn voor het personeel één- en tweepersoonskamers ingericht. Een grote tuin met riante “zitjes” completeert het geheel tot een voorbeeldige inrichting, een aanwinst voor de stad en een aansporing voor de overheid op dit terrein eveneens een bijdrage te leveren tot leniging van de nood onder chronisch zieken en niet te vergeten derzelve huisgenoten en familie, voor wie de verpleging thuis vaak onoverkomelijke moeilijkheden met zich brengt.

 

Rotterdams Nieuwsblad, 3-9-1958